วันอังคารที่ ๙ ตุลาคม พ.ศ. ๒๕๕๐

ครอบครัวนักกีฬา


ขออนุญาตเขียนถึงตัวเองและครอบครัว ซึ่งโดยปกติแล้วไม่ค่อยได้พูดถึง แต่เห็นว่าเป็นตัวอย่างหรือแบบอย่างที่ดีให้แก่นักศึกษาได้ หรือผู้อ่านที่สนใจเพื่อนำไปเป็นแง่คิด ยังไม่ต้องเชื่อ หรือทำตามก็ได้ ต้องพิสูจน์ด้วยตนเอง
ที่ตั้งหัวข้อครอบครัวกีฬา ก็เพราะว่า ครอบครัวของผมทั้ง 4 คนจะเล่นกีฬากันเมื่อมีเวลาว่าง กีฬาที่เล่นมีหลายชนิด มีเทนนิสที่เล่นกันได้ทุกคน(พ่อกับแม่เล่น ดึงลูกมาเล่นด้วย) แบตมินตัน (อันนี้เล่นตามลูก) ปิงปอง(เล่นตามลูกคนโต) สุดท้ายได้แก่จักรยานเสือภูเขา (ลูก ๆ เล่นตามพ่อ)
เทนนิส ผมเล่นเทนนิสตั้งแต่อายุ 19 ปี เล่นอย่างจริงจัง ตั้งแต่ตื่นเช้า มาน็อคกับบอร์ดคนเดียว จนกระทั่งควบคุมบอลได้ จึงลงสนามได้ ตีโต้ตอบไปมา เมื่อเล่นได้แล้วจึงเล่น set นับแต้ม ส่วนใหญ่เล่นตอน 17.00 น. ถึง 3-4 ทุ่ม บางครั้งเล่นถึงเที่ยงคืน เล่นอย่างนี้จนเข้าขั้นเก่ง จึงไปตีแข่งขันกับทีมอื่น มหาวิทยาลัยอื่น จนกระทั่งเป็นตัวแทนนักกีฬาบุคลากรทบวงมหาวิทยาลัย ลงแข่งขั้นแรกที่ม.บูรพา และเคยไปอีกครั้งหนึ่งที่ ม.แม่โจ้ เชียงใหม่ เคยได้แชมป์รายการแข่งกีฬาบัณฑิต ประเภทคู่ที่ ม.รามคำแหง ปี 2544
วิธีชักชวนลูกมาตีเทนนิสด้วย โดยการชักจูงมาน็อคบอร์ด โชคดีที่ลูกชักจูงง่าย เพราะดูแล้วเขาชอบกีฬาเป็นพื้นฐานอยู่แล้ว เพียงซื้อแร็คเก็ตเทนนิสให้ แต่พอชวนลงในสนามเขาไม่อยากเข้าไปตี ตอนแรกต้องให้เงินเป็นรางวัลแต่ละครั้ง แต่ถ้าอยากให้เขาเล่นจริงจัง เขากลับไม่ชอบ เพราะว่ามีคนเล่นเทนนิสมากหลังจากภราดร ได้แชมป์ ต้องแย่งแข่งขันกันเข้าสนาม จึงล้มเลิกที่จะเล่นอย่างจริง ๆ จัง ๆ
แบตมินตั้น เล่นตามลูก บังเอิญที่โรงเรียนของลูกเขาเล่นกันมาก เขาขอให้ซื้อไม้แบตให้ จึงซื้อเล่นกัน ได้เล่นกันทั้ง 4 คน แต่นาน ๆ สักครั้ง สนามแบตยังไม่มาตรฐาน มีกีฬาอื่นมาแย่งพื้นที่ (ยังไม่จบนะครับ มีเวลาจะมาเขียนต่อครับ)
มาเขียนเพิ่มเติมครับ จริง ๆ แล้วได้บันทึกเป็นไฟล์ movie เอาไว้แล้วตอนเล่นเทนนิส ส่วนปิงปองกะว่าจะไปบันทึกกันในวันหยุด ยังหาวันหยุดไม่ได้เลย ค่อยมีเวลาจะบันทึกมาเพิ่มเติมอีกทีหนึ่ง
สำหรับวันนี้ จะพูดถึงจักรยานเสือภูเขา นึกถึงตอนปั่นจักรยานกันใหม่ ๆ เรามีจักรยานแบบเสือภูเขาสามคัน ได้ทดลองปั่นดูว่าไปได้ไกลเพียงใด ในครั้งแรก ๆ จะปั่นไปตามหมู่บ้านรอบ ๆ ที่พัก บางครั้งนึกสนุกชวนลูกปั่นข้ามภูเขาจากอำเภอหาดใหญ่ ไปอำเภอนาหม่อมระยะทางไปกลับประมาณ 40 กม. ข้ามภูเขาสองลูก ลูกคนเล็กอายุเพิ่ง 8 ขวบยังไปถึง พอมีเวลาว่างจึงชวนกันปั่นไปเที่ยวน้ำตกโตนงาช้างระยะทางไปกลับ 70 กม. ก็ยังไปได้สบาย ๆ จึงวางแผนว่าในช่วงปิดเทอมจะปั่นจากหาดใหญ่ไปพัทลุง วางแผนการใช้เส้นทางที่เป็นถนนเล็ก ๆ ลัดเลาะไปตามหมู่บ้านริมทะเลสาบสงขลา ได้แผนที่จากสมาชิกเสือภูเขาด้วยกัน วันนั้นตื่นแต่เช้า ออกเดินทาง ไปถึงพัทลุงค่ำมืดได้ระยะทาง 123 กม. ทั้ง ๆ ที่ถ้าขับรถไประยะทางที่ใช้ถนนใหญ่จะได้ระยะทางเพียง 110 กม.โดยประมาณ
และนี่คือ link หลักฐานที่ได้ post ไว้ในกระทู้กลุ่มจักรยานเสือภูเขาครับ http://www.thaimtb.com/cgi-bin/viewkatoo.pl?id=113821
ปัจจุบันนี้ถ้าฝนไม่ตก ผมจะใช้จักรยานปั่นไปทำงานอยู่เรื่อย ๆ เพื่อเป็นตัวอย่างให้เด็กนักศึกษา และเพื่อสุขภาพของตนเอง ระยะทางไปกลับ 50 กม. เท่านั้นเอง ในการนี้ขอเชิญผู้รักสุขภาพ รักการออกกำลัง
มาใช้จักรยานในการเดินทาง แล้วท่านจะพบว่า มันดีกว่ากันเยอะเลย

ไม่มีความคิดเห็น: